نظریه رفتار عقلایی

   خب قبل از این که به ادامه‌ی مطلب بپردازیم، اندکی متمرکز شدن روی برخی نکات خالی از لطف نیست. مثلا این‌که یک سری فرض‌های بسیار مهم را برای حل بازی‌ها در نظر می‌گیریم (در مطلب قبل عنوان کردیم مراد از حل بازی، پیش‌بینی آینده‌ی بازی ست) که ساده‌سازی‌های اساسی را برای ما به دست می‌دهد. شاید مهم‌ترین فرض این است که بازیکن‌ها (Player) عقلایی رفتار می‌کنند یا به تعبیر ادبیات نظریه‌ی بازی‌ها Rational هستند.

رفتار عقلایی چیست؟

تئوری رفتار عقلایی (The Theory of Rational Choice):

   در فضای بازی هر بازیکن مجموعه‌ای از انتخاب‌ها دارد؛ بنابه‌این تئوری تصمیمی که یک بازیکن می‌گیرد باید به خوبی تمام تصمیمات Available آن بازیکن باشد. با توجه به این‌که رقبا می‌دانند دارند چه می‌کنند.

در فضای بازی Rationality به اصطلاح Common knowledge است. این به چه معناست؟

یعنی شما می‌دانید که رقبایتان Rational هستند، آن‌ها هم می‌دانند که شما Rational هستید، از دیگر سو، آن‌ها می‌دانند که شما می‌دانید که آنها Rational هستند.

پس این که ما به بازیکن‌ها می‌گوییم Rational عملا به این معناست که آن‌ها به دنبال ماکزیمم کردن مطلوبیت‌شان هستند.

   توجه داشته باشید اگر در تحلیل موقعیتی پیش‌بینی ارائه شده توسط نظریه بازی‌ها (Game Theory) با واقعیت انطباق پیدا نکرد اولین موضوعی که باید به آن بپردازید و منشأ این عدم انطباق را احتمالا در آن بجویید؛ همین فرض بنیادی ست که می‌گوید بازیکن‌ها، Rational هستند. (البته با فرض درک صحیح شما از موقعیت استراتژیک و درست مدل کردن آن.)

   اگر در جایی بازیکن‌ها به هر دلیلی به این معنایی که گفتیم Rational نبودند، ابتدا باید Rationality را باز تعریف کنیم و تکلیف‌مان را با آن روشن نماییم؛ سپس از این نظریه استفاده کنیم.